Maak ruimte voor handen aan het bed
Tommie Niessen alias ‘Tommie in de zorg’. Zelfstandig verpleegkundige, schrijver (zijn tweede boek ’Tommie in gesprek' is net verschenen) en spreker, tommieniessen.nl
Pff, ik heb nu pas het gevoel dat ik de afgelopen periode een beetje heb kunnen verwerken. Dat ik hersteld ben van die bizarre coronapiek en kan terugkijken in de overtuiging dat ik gedaan heb wat ik kon.
Ik werkte in een hospice toen de crisis uitbrak. Na een week werd het hospice omgetoverd tot cohortafdeling en verpleegden we coronapatiënten waarvoor behandeling geen zin meer had. Je doet alles voor een waardig einde in zo’n situatie, maar die waardigheid was af en toe ver te zoeken vanwege die soms onmenselijke maatregelen. Sta je daar vermomd in pak familieleden op afstand te houden. Moet je midden in de nacht weer mensen bellen om te vertellen dat een geliefde is overleden, en er maar twee mensen mogen komen. Op televisie werden we helden genoemd. Ik heb me geen seconde een held gevoeld.
Meer in onze mars
Achteraf zie ik pas de mooie dingen. Wat hebben we snel geschakeld, hard gewerkt, raak geïmproviseerd en veel bereikt! En dan bedoel ik niet alleen mijn eigen team, maar alle zorgprofessionals in Nederland. De focus was scherper dan ooit: ondanks alles de beste zorg voor de patiënt. Daarin hebben we als verpleegkundigen en verzorgenden laten zien wat we waard zijn! Naar de buitenwereld toe (we hebben nog nooit zo in de spotlight gestaan!), maar ook binnen de ziekenhuizen en instellingen zelf. Door de coronacrisis is zichtbaar geworden dat we meer in onze mars hebben dan waar we vaak de ruimte voor krijgen. Waar ‘de handen aan het bed’ normaal erg gecontroleerd worden en weinig vrijheid krijgen, moesten we nu het roer wel pakken. Het was roeien met de riemen die je hebt. En wat bleek? We zijn uitstekend in staat zelf te bepalen, goede keuzes te maken en efficiënt te werken.
En nu doorpakken
Verpleegkundigen en verzorgenden blijken heel goed om te kunnen gaan met meer vrijheid en verantwoordelijkheid, zelfs wanneer de stress hoog is. Sterker nog, wanneer je verzorgenden en verpleegkundigen meer vrijheid en zeggenschap geeft, heeft dat een positief effect op de kwaliteit van zorg. Het is wat mij betreft een belangrijke les in deze coronacrisis. En ik hoop van harte dat er nu op doorgepakt wordt! Door verpleegkundigen en verzorgenden blijvend meer inspraak te geven. Door ons mee te laten denken over beleid en wat minder te controleren. Praat en bepaal niet vóór ons maar mét ons. Want we willen niets liever dan de beste zorg bieden. En met onze handen aan het bed zitten wij er toch het dichtste op…